Emmen, 27 augustus Open NK 5

Met dank aan onze sponsor Adri Jonk van InQar te Purmerend, konden we op donderdag wederom vroeg vertrekken, met een volle geladen bus en caravan richting Emmen.

Aangekomen in Emmen, was het nog rustig op de kartbaan, alleen Jan Jonkers, Axel en zijn vader waren aan het trainen. Wat opviel was, dat ze de verkeerde kant op reden. We zouden dit weekend de baan rechtsom rijden en zij reden linksom. Al snel werd duidelijk dat dit ook voor de vrijdag bij onze training die dag het geval zou zijn.

Overleg met de beheerder van de baan mocht niet baten. Balen dus dat we ons niet goed konden voorbereiden en eigenlijk een dag de “verkeerde” kant op moesten rijden. Eerst maar de voortent opbouwen, alle spullen uitpakken en dan maar eens rustig overleggen of we de vrijdag dan wel willen trainen.

DE TRANING:

Vrijdagochtend om 10 uur startte de training. De lucht was blauw en we genoten van het mooie weer. Ik had veel zin om te trainen en de richting maakte in deze minder uit. We gingen vroeg van start. We namen ons voor in de middag het wat kalmer aan te doen vanwege de warmte. Omdat er nog niemand op de baan was, begon ik met rechtsom rijden op het circuit. Helaas mocht dit na overleg maar 1 uurtje. Om er toch het beste van te maken zijn we aan de slag gegaan met het vinden van de juiste afstelling van de kart. Keer op keer de baan op met telkens een verandering. Met de ene keer de achterkant breder of smaller maken, om dan weer de voorkant breder of smaller te maken en te testen. Tijden vergelijken en zo zien wat het beste resultaat zou brengen.

Aan het einde van de dag waren we tevreden met het resultaat. We hadden een goed gevoel over  de wegligging en het gedrag van de kart. Het was een productieve dag!

De volgende ochtend stond ik ook om 10 uur klaar om te beginnen met de training. Nu mochten we wel rechtsom rijden en ik wilde zoveel mogelijk tijd hebben om de baan te leren kennen. Ik heb inmiddels een aantal keer gereden op deze baan, maar alle keren linksom. Ik begon dus met een volle tank en eerst maar eens rondjes maken voor het gevoel. Omdat het rechte stuk heel anders uitpakte hebben we een aantal keer van tandwiel gewisseld.

Toch lukte het niet helemaal om de juiste verhouding te vinden. Aan het einde van het rechte stuk wilde het niet lukken met de motor en daar baalde ik van. Het wilde maar niet lukken. Gelukkig stond  Ruud Schröder klaar om mee te denken voor een oplossing. Al snel zag hij dat de powervalve niet goed stond. Na het correct zetten van de powervalve, bleek dat het probleem van het rechte stuk was opgelost

De motor ging als een trein en nu bleek al snel welk tandwiel de juiste was. Nu had ik het goede gevoel voor de wegligging en het juiste tandwiel gevonden. Mooi tijd om te stoppen en ons te melden voor de inschrijving met de technische keuring. Nu was het tijd om alles voor te bereiden voor zondag, de wedstrijd. De kart en motor schoon en controleren of alles goed bevestigd is. Tevens een ruime inspectie om zondag geen verrassingen tegen te komen. Nieuwe banden op de velgen en tijd om te genieten van een mooie zomeravond.

Zondag: Vrije training:

Bij het ontbijt was er nog even tijd om de dag door te nemen. Hoe laat zijn de trainingen, kwalificatie en wedstrijden. Gebruiken we oude of de nieuwe banden tijdens de training en hoeveel rondjes ga ik rijden. Uiteindelijk ging ik in de vrije training op nieuwe banden de baan op. Met 4 rondjes was ik klaar. De kart voelde top en ik had erg veel vertrouwen dat het goed zou komen. Om niet onnodig veel van de banden te vragen, lieten we het hierbij. Bij binnenkomst was papa verbaasd, maar ik wist het zeker. Laat die kwalificatie maar komen!

Kwalificatie:

Bij het opstellen voor de kwalificatie zorgde ik dat ik vooraan kwam te staan. Ik kon meteen gas geven en zou zo geen last hebben van andere voor mij op de baan. Ik had vooraf een tijd opgegeven die ik wilde rijden en papa zou mij vanaf de brug aanwijzingen geven. Meteen in de eerste ronde reed ik een tijd die sneller was dan in het hele weekend had gereden en de volgende 4 rondes ging ik elke ronde sneller. Omdat ik de aangegeven tijd net niet had gehaald, kreeg ik aanwijzingen om door te gaan, maar het lukte niet om sneller te gaan en besloot ik te stoppen. Niet de “ tijd “ die ik dacht te kunnen rijden, maar wel de pole-tijd en dus was ik tevreden met het resultaat!

Race 1:

Voor de start van de race begon mijn hart harder te kloppen. Bij elke race voel ik altijd spanning, maar deze keer was het anders. Ik had toch een beetje angst voor de eerste bocht. Met het rechte stuk zou de snelheid hoog zijn en met het idee dat iedereen die eerste bocht wil winnen, bekroop mij het gevoel van Berghem even. Stel je eens voor dat ik er weer afgereden zou worden…. Na de geruststellende woorden van papa was het tijd om de baan op te gaan. 1e rondje opwarmen, 2e rondje formeren, met z’n allen rustig oprijden tot de vlag viel.

Ik reageerde snel en gooide mijn kart met heel mijn lichaam vooruit, had een bliksemstart en achter mij had nummer twee Bryan een moeilijke start en er ontstond wat gedrang. Hierdoor had ik bij de eerste bocht al voorsprong. Een voorsprong die ik niet meer zou weggeven. Bryan wist uiteindelijk weer naar plek 2 toe te rijden en het gat te verkleinen. Bryan rijdt met een junior, dus niet in mijn klasse en was dus eigenlijk geen bedreiging , maar ik wilde hem wel achter mij houden. Bij de finish had ik nog 1,5 seconde voorsprong op Bryan. De eerste senior kwam uiteindelijk met 13 seconden achterstand over de finish. Deel 1 was dus zeer goed gelukt, GEWONNEN!!

Race 2:

Omdat race 1 top verliep wilde ik geen wijzigingen aan de kart. Er werd dus alleen getankt. De zenuwen die ik in race 1 had, waren nu al een stuk minder. Ik had een goed gevoel omtrent mijn start en begon met vertrouwen aan de race. Ook nu had ik weer een prima start en met een kleine jump ging ik de bocht in met een lichte voorsprong. Bryan had deze keer ook een goede start en sloot vlak achter mij aan op een seconde. Samen reden we weg bij de rest. Achter ons gebeurde van alles, maar daar hadden wij geen last van. Met een ruime voorsprong reden we naar de finish. In het verloop van de wedstrijd bekroop mij het gevoel dat er geen einde aan leek te komen. Voorop rijden is heerlijk maar ook moeilijk. Met Bryan vlak achter mijn zou elk klein foutje meteen afgestraft worden. Gelukkig wist ik het goed vol te houden en als eerste over de streep te komen. Weer gewonnen! Waar Bryan in race 1 de snelste ronde had, was hij dit keer  voor mij. Op naar race 3….

Race 3:

Meteen bij het starten van de opwarmronde ging ik er vol gas vandoor. De boel even flink opwarmen om meteen bij de start en eerste bocht volle bak te kunnen starten. Bij het vallen van de vlag reed Bryan met een neuslengte voor, maar al voor de eerste bocht had ik dit weer recht gezet. Ook nu kwam ik als eerste uit de bocht en het klinkt saai, maar reed eigenlijk zonder zorgen naar de finish. Met de snelste tijd in de kwalificatie en de winst van race 1 en 2 had ik een heerlijk gevoel, de kart deed precies wat ik verwachte en dat resulteerde in elke ronde een snellere tijd. Uiteindelijk reed ik in mijn laatste ronde de snelste tijd van de race en dat was ook de snelste tijd van de dag. Weer een heerlijke overwinning! Op naar het podium.

Omdat het de vorige keer in Berghem niet lukte mijn beker op te halen was het nu extra lekker om weer op het podium te staan en mijn beker in ontvangst te mogen nemen. Ik heb genoten van het weekend. Op een paar kleine probleempjes na, verliep het weekend perfect met een 1e plaats, het beste resultaat denkbaar!

Nu naar huis en voorbereiden voor de laatste race op het mooie circuit van Spa-Francorchamps!