Vandaag zou het dan eindelijk zijn, ik had er lang naar uitgekeken. Sinds het behalen van mijn racelicentie vorig jaar wilde ik maar 1 ding, een wedstrijd racen.. Ik had natuurlijk al een aantal keer in een auto over diverse circuits gereden, maar een wedstrijd racen, daar gaat het om.
Ineens was daar de mogelijkheid. Vrijdag ochtend, alle spullen stonden klaar. Johan had de racetrailer van NOSRacing neergezet waardoor we van alle gemakken zijn voorzien dit weekend. Super! Nog even een ochtend naar school en dan, hup naar Zandvoort. Niet per se vol van zenuwen, maar enorm gemotiveerd. Kom maar op!
Op het circuit aangekomen was het team voor het eerst compleet. Er was tijd voor kennismaken en het doorspreken van het evenement. Vandaag, vrijdag, is er een training/kwalificatie van 2 uur. Deze verdelen we in 4 gelijke delen en we spreken af wie welke stint rijd. Ik rij de 3e stint en kan niet wachten. Ik heb mijn GoPro meegenomen zodat ik mijn ronden later terug kan kijken. Eerst nog even met zijn alle om de beurt in de auto om te zien of de gordels voor iedereen goed zitten. We spreken af dat degene die uitstapt bij de wissel zorgt voor het helpen met de gordels voor de volgende rijder.
Het is mijn beurt, vol gas de baan op! Ik voelde mij direct lekker in de auto. Waar het de vorige training nog erg wennen was, voelde de auto nu direct goed aan. Aan het einde van de sessie had ik een goed gevoel over gehouden. Voor mijn gevoel is mijn stint prima gegaan, maar ik heb nog wel het idee dat ik nog kan verbeteren. Als iedereen aan de beurt is geweest, blijkt dat we de snelste ronde hebben gereden en dat we als 1e in onze klasse zullen starten. Ongelooflijk gaaf!
Tijdens het eten overleggen we hoe de wedstrijddag eruit ziet, wie welke taken heeft en wat we ongeveer verwachten kunnen. Endurance rijden vraagt een andere benadering dan sprint racen (korte wedstrijden). Focus, en constant zijn is belangrijker als de absoluut snelste ronde rijden. Volhouden, geen fouten maken, heel blijven, dat is het doel. Of we dan een top 5 klassering zullen rijden? Dat zou mooi zijn. Tristan start als 1e, Calvin als 2e, Maarten als 3e en Arno als 4e, allemaal een stint van ongeveer 1 uur en 40 minuten. Wie de laatste stint van een uur rijdt, bepalen we aan de hand van hoe het gaat in de wedstrijd.
Na het eten pakken we de GoPro erbij en bekijken we met elkaar de beelden. Ook bij Tristan stond de GoPro aan en zou kon hij aan de hand van zijn ronde laten zien waar wij met elkaar kunnen verbeteren. In een opperst beste stemming sluiten we vrijdag af, hup naar bed en morgen uitgerust aan de bak, spannend!
Zaterdag;
Na een gezamenlijk ontbijt zijn we er klaar voor. Alles is gereed en de spanning stijgt bij iedereen wel een beetje. Ook bij de vaders, zij hebben namelijk ook een rol gekregen. Zij zijn verantwoordelijk voor de pitstop, dus het tanken en controleren van de bandenspanning, maar ook herstellen van mogelijke schades….
Tristan start de race, bij de start komt hij goed weg. De eerste rondes heeft hij nog wat strijd, maar al snel ontstaat er een gat en rijdt hij weg bij de concurrentie. En dan is het mijn beurt. We zijn de eerste van de kop die de pitstop maakt. De pitstop verloopt goed en ik kan snel de baan weer op. Met de stop zijn we terug gevallen naar de 5e plaats en ik kon er dus goed voor gaan zitten om terrein terug te pakken. Na een aantal ronden heeft iedereen vooraan de pitstop gemaakt en rij ik weer 1e. De stint ging top en ik kon heel snelle rondentijden neerzetten en de voorsprong groeide weer lekker. Uitdaging was omgaan met het verkeer, het inhalen van langzamere deelnemers was soms een uitdaging. Slim uitkienen en zo min mogelijk tijd verliezen bij het inhalen was belangrijk. Het was wel even wennen om zo lang in de auto te zitten. Een uur en 40 minuten leken wel een eeuwigheid.
Nadat ik mijn pitstop had gedaan werd het spannend. Mijn taak zat erop en nu was het nog aan Maarten en Arno. Een aantal safetycar situaties maakte de wedstrijd spannend. Bij de stint van Arno hebben we geluk met onze call tijdens de safetycar en winnen we uiteindelijk 1 ronde op de nummer 2. Uiteindelijk wordt besloten dat Tristan de laatste stint zal rijden. Aandachtspunt is dan nog wel de linker voorband. Deze is al behoorlijk gesleten en het is twijfelachtig of hij het zal volhouden. Gelukkig lukt het Tristan goed om hier rekening mee te houden en hoeft niet meer te pushen. De ronde voorsprong is ruim voldoende en na 8 uur is het dan einde race, P1, we hebben gewonnen! Wat een geweldig moment!
Dit smaakt naar meer, ik wil iedereen bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt. Nu ga ik druk op zoek naar mogelijke sponsoring zodat ik ook de volgende races in deze klasse kan deelnemen. Wordt vervolgt…. GAS EROP!
