We gaan weer onderweg voor het 6e weekend van de NLS 2025. Na al een tijdje niet gereden te hebben op de Nordschleife, kijk ik ernaar uit om The Green Hell weer te trotseren. Dit weekend hebben we in plaats van de gewoonlijke 4 uur een 6 uurs race. Om voor deze langere wedstrijd het team compleet te maken, krijgen we er een 4e rijder bij, Engels talent Harry Barton.
Het weekend begint erg leuk met op donderdag avond een leuke gadget van InformAR. Zij hebben ons de Matterport Pro2 3D camera meegegeven waarmee wij onze pitbox op de ring kunnen 3d scannen. Zo kunnen we binnenkort ook zonder bezoek op de Nordschleife een rondleiding geven in de box.
.
.
Vrijdag:
Deze dag staat in het teken van het testen voor de wedstrijd. Hier kan je lekker in je ritme komen. De auto controleren of de setup goed is en of alles voelt zoals het moet zijn. Wat een leuke plus is aan deze testsessie is dat er een passagier mee mag rijden!
Je kunt dus in de officiële testsessie meerijden over de Nordschleife op volle racesnelheid. Dit weekend waren Patrick en Patricia van Cornelis Carrossorie op bezoek. Als actief supporter vanaf de c1, de Fiesta en nu dus NLS, zijn zij al vaker op het circuit geweest. Om Patrick nu een ronde mee te nemen was extra leuk! Daarnaast ging mijn beste vriend en onderdeel van het racen vanaf 2021, Koen, ook een ronde mee over The Green Hell. Naast het trainen echt enorm gaaf om zo’n ervaring te verzorgen voor partners en vrienden.
Na de rondes in de training had ik toch nog wat opmerkingen over het rijgedrag van de auto. Dat was niet zoals ik het verwacht. Het team ging hard aan het werk en mijn engineer Panti had het probleem uiteindelijk gevonden en opgelost. We zijn dus klaar voor de kwalificatie!!
Zaterdag:
Ik word rustig wakker om 06.45 uur en kijk naar buiten. Het raam is beslagen en ik kan niet zover zien. Of toch niet… De mist is zo dicht dat je niet verder kan zien dan een aantal meter…… welkom op de Nürburgring, typisch Duits Eifelweer. Omdat de marshalls elkaar vanaf de posten niet kunnen zien, mag er niet worden gestart met de kwalificatie. Het is dus een kwestie van wachten tot de mist optrekt.
Het duurt lang, het waait bijna niet en er is geen zonnetje die zijn werk doet. Elk half uur besluit de wedstrijdleiding dat we nog langer moeten wachten. Het MOET veilig, anders kan het niet! Maar na een aantal uren komt er dan eindelijk goed nieuws! 11.50 uur komt het bericht dat er geracet mag worden, er is genoeg zicht!
Door alle vertraging is er een nieuw schema en dat is als volgt: 40 minuten kwalificatie om 12.00 uur en 4 uur en 30 minuten te racen met de start om 14.00 uur. Het moment dat het nieuws naar buitenkomt hebben we slechts 10 minuten tijd voor de kwalificatie begint. We maken ons snel klaar!
Vanwege de mist is de baan vochtig maar met vertrouwen in mezelf neem ik de keuze om toch op slicks te gaan. Het plan zou als volgt zijn, de eerste 2 rondes overleven en een “bankerlap” neerzetten. (een tijd op de klok zetten dat je in ieder geval nog iets hebt als er iets gebeurd). De teambaas breekt in, in de strategie en geeft aan dat ik vanwege de lastige omstandigheden direct moet pushen. Er gaan geheid gele vlaggen en code 60 situaties komen. Gas erop!
Het licht gaat op groen en ik rijd de baan op en zoals gezegd zo hebben we het ook gedaan. De baan was natter dan verwacht maar door de grote afstand die je aflegt kan het in de pits nat zijn en achterop zonnig en droog. Gelukkig was dit het geval, ik weet dat ik deze ronde moet doorkomen Na deze ronde staan we p3 op bijna 9 seconde achter nummer 1. Ik kom binnen in de pits en we controleren de bandenspanning en spreken de strategie door. We besluiten de baan op te gaan er alleen of het korte circuit rondjes te maken.
Wetend dat het steeds droger word, moet ik wachten op het seintje van mijn engineer. Er zijn namelijk diverse gele vlaggen en een code 60 zone’s op het circuit. In deze zone mag je dan niet harder dan 60km/h en dat zorgt voor veel tijdverlies. Ik rijd wat rondes alleen op het GP circuit (je hebt een sluiproute die je kan gebruiken om je ronde in kwalificatie te beginnen zodat je niet het 24km lange circuit als opwarmronde hebt) en nadat ik het seintje krijg van mijn engineer zet ik aan en geef ik alles wat ik heb. Natuurlijk op een manier dat ik zeker weet dat ik de auto op de baan hou.
De ronde gaat goed en het tempo zit er goed in. Hier en daar wat natte plekken maar de auto voelt goed en ik voel me ook erg goed. Aan het einde van mijn ronde kom ik over de finish en vraag ik mijn engineer hoe de rondetijd was. Het was best een spannende ronde en dus super om te horen dat ik P1 heb. POLE POLE POLE, met een enorm gat van maar liefst 23 seconden! Een goede ronde in combinatie met perfect teamwerk zorgde voor een super resultaat.
De race:
Net als gebruikelijk hebben we teamoverleg en dit keer zal ik de 2e stint rijden. Vanwege het strakke schema, mogen toeschouwers niet op de startgrid komen, alles moet een beetje snel. Ik ben nog wel even bij de auto op de grid om mijn teamgenoot succes te wensen. Als iedereen van de grid af is, vertrekken de 3 startgroepen om de beurt met een interval van 1 minuut. Wij starten in grep 3 en vertrekken als laatste voor de opwarmronde. Op het laatste lange rechte stuk van de opwarmronde schuift de groep ineen en kruipt deze richting de startlijn. Het is een rollende start en als het licht op groen gaat is het vol gas en gaan. We gaan prima van start. We verliezen wel wat plekjes maar liggen in onze klasse nog op P1.
Ik zit in de lounge nog even wat te eten als ik onze auto binnen zie komen op de livestream. Na contact kort na de start is de achterbumper beschadigd, het team repareert het snel en we mogen de baan weer op. Hierbij hebben we wel wat tijd verloren, maar vanwege de verplichte pitstoptijd ook weer niet. Voor deze race moeten we in totaal van 12 minuten in de pitstraat staan en hoeven we er nu alleen maar voor te zorgen dat de overige pitstops binnen die tijd blijft.. Het word dus wel aanpoten voor het team om de volgende pitstops iets sneller te doen.
De race vordert en wachtend in de pitbox draait onze engineer zich om en zegt ineens: “the race is over, the car is crashed”…….. dit is erg schrikken en een enorme teleurstelling! Veel hard werk en tijd is in een keer teniet gedaan. Mijn teammaat is in een touche samen met een andere auto de muur in gedoken en de auto is zwaar beschadigd. Het is enorm balen na de goeie kwalificatie en uitgangspositie voor de wedstrijd. Er wordt nog overlegd of het lukt om de auto naar de pitbox te krijgen, wellicht proberen de schade te herstellen… Maar dan komt er een foto van de auto. En dan is het duidelijk, er is geen mogelijkheid tot rijden in deze auto in deze race.
Helaas is dit onderdeel van de sport. Dit kan altijd gebeuren. Het is enorm balen, de teleurstelling is groot. Maar de volgende race staan we er weer. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!