Na het succes van de 1e race met de Fiesta op het circuit van Zandvoort reizen we af naar het mooie circuit van Spa-Francorchamps voor het 2e weekend van de Ford Fiesta Sprint Cup. Dit keer sta ik aan de start met mijn “eigen” Fiesta voorzien van een nieuwe motor. Ondanks dat het ook in deze auto weer nieuw is, beloofd het een spannend en uitdagend weekend te worden!
Mijn eerste keer op het circuit van Spa-francorchamps met de Ford Fiesta. Ik heb hier eerder gereden maar dat was met de C1, heel anders als een Ford Fiesta. Geen semi slicks maar volledige slicks. Niet 84 PK maar 150PK en dan ook nog een turbo waar ik mee moet leren rijden.
Het tijdschema vertelt ons al snel dat er weinig rijtijd is dit weekend. Vanwege een gecombineerd event met prachtige klassen zoals het Frans Formule 4, de Alpine Elf cup, de Lotus Cup Europe, de Caterham Cup, de Belcar Endurande én dus wij met de Supercar Challenge maakt dus dat het programma bomvol is. Ik weet hierdoor dat ik de training sessies extra goed moet benutten omdat we maar 2 trainingen hebben voor de kwalificatie.
Trainingssessie 1:
Ik begin rustig aan mijn verkenningsrondes zodat de motor goed op temperatuur kan komen en begin daarna met aanzetten zodat ik kan beginnen met het leren van de baan. Ik begin mijn 4e ronde en voel me steeds beter. De bandjes worden warm, ik krijg vertrouwen in de auto, maar als ik door Stavelot rij is daar ineens…. De rode vlag. Er is een Mazda erg hard de muur in gegaan. Het duurt te lang om de baan veilig vrij te krijgen en de sessie wordt niet hervat. In plaats van 25 minuten rijtijd zijn dit er maar 16……
Na de sessie ga ik data halen hij andere rijders zodat ik goed kan kijken waar ik kan verbeteren. 3,5 seconde naar nummer 1 dat is toch wel echt een heel groot gat. Ik kijk naar de verbeterpunten, neem ze goed in me op en bereid me voor op sessie 2.
Trainingssessie 2:
Als we de baan op kunnen, rij ik de pitstraat uit achter een ander Ford Fiesta. We rijden in een mooi treintje lekker rustig aan zodat we de slicks op temperatuur kunnen brengen. We komen aan bij “Pif-Paf”, een rechts links combinatie en de rijder voor mij maakt een dure fout. Hij verliest de controle over zijn auto, spint en gaat achterwaarts de banden in, slaat 3x over de kop en we hebben dus weer met een rode vlag….
Als we de baan weer op kunnen is er van de 25 minuten rijtijd slechts 15 minuten over. Omdat de code rood nu aan het begin van de sessie is, weet ik dat ik zo snel mogelijk moet opwarmen bij het oprijden van de baan. Dit doe ik en ik rijd 4 goede rondes waarbij ik mooi kan beginnen met trappen. Uiteindelijk kan ik deze sessie 5 rondjes rijden en heb ik weer (te) weinig rijtijd gehad.
De concurrentie heeft hier voorgaande jaren al vaker gereden en hebben dus het voordeel ten opzichte van mij. Maar dat remt mij zeker niet! Na de 2e sessie mis ik nog erg veel tijd naar de kop van het veld. Toch hebben we de auto steeds beter afgesteld en ik krijg een steeds beter gevoel. Ook nu bekijken en bespreken we de data en mijn gevoel in de auto weer om ons zo goed mogelijk voor te bereiden op de kwalificatie. We doen nog wat aanpassingen aan de auto en dan zijn we er klaar voor!
Sessie 3; De kwalificatie een ware uitdaging:
Alsof het zo moet zijn, we beginnen de kwalificatie en als we 1 ronde onderweg zijn is er alweer een rode vlag. Als we de baan weer op mogen zijn er nog maar 12 minuten te rijden. Omdat een slipstream op Spa zomaar 2 seconde kan opleveren, gaat het hele Fiesta veld tegelijk de baan op en word het een waar spelletje om ervoor te zorgen dat je niet op kop rijdt. Vol gas rijden en ineens van de lijn af en remmen zodat de auto achter je voorbijschiet. Waar een normale outlap 3.40.0 seconde duurt rijden we er nu bijna 4 minuten over.
Uiteindelijk lukt het mij om als 3e in de rij aan te sluiten en een mooie slipstream te pakken. Ik rijd een super ronde waarbij ik een groot gat had naar de auto voor mij bij het begin van de ronde en op de bumper zat aan het einde van de ronde. Hierdoor zet ik mezelf op de 3e positie neer!!!!!! Echt super. Helaas wel nog steeds 0.6 seconde naar de nummers 1 en 2. Zij zijn echt een klasse apart. Achter mij is een gat van 0.7 seconde dus ik voel me ready voor race 1.
Race 1:
We starten gelijktijdig met de Mazda cup, hierdoor staan wij helemaal achter op de startgrid. Er is ook nog een reversed grid en hierom sta ik ook nog eens verder naar achter. Bij het klaarzetten voor de start merk ik dat ik hierdoor de startlichten niet zie. Het wordt dus echt een blinde start. Ik let op de auto’s om mij heen en wanneer zij vertrekken, vertrek ik ook maar wel te laat natuurlijk. Mijn start is slecht en ik val terug tot de voorlaatste plek.
Omdat er in de kopgroep iemand bovenop Raidillon lift (van het gas gaat), heeft deze geen momentum meer. Hierdoor rijden we er met 5 auto’s in een keer langs en heb ik de eerste plek al gewonnen. Aan het einde van de ronde kom ik uit de slipstream bij “busstop” en rem ik mijn auto buitenom aan bij de auto voor mij. Hij laat genoeg ruimte en dat zorgt ervoor dat ik hem buitenom kan inhalen, BAM! Op naar de volgende.
Door de mooie slipstream kan ik de volgende ronde precies dezelfde actie neerzetten op dezelfde plek! Ondertussen is er een flink gat ontstaan naar plek 1,2 en 3. Zo groot dat ik deze waarschijnlijk niet kan dichtrijden…. Maar dan, Safety Car. Er is een auto vast komen te staan in het grind en ik mag aansluiten bij de kopgroep! Het hele veld zit weer op elkaar. Klaarmaken voor een goeie herstart want als je na de safetycar situatie niet aanvalt zul je zeker aangevallen worden.
Ik heb een goeie herstart, een betere dan de auto voor me en ik kan naar au rouge aansluiten en bovenop au rouge zit ik er al naast. En we rijden het hele rechte stuk naast elkaar maar ik moet helaas terug aansluiten. De ronde erna probeer ik het weer en deze keer lukt het. Einde “Camel straight” zet ik de auto er voorbij en kan P3 overnemen. Omdat we beide even snel zijn en je door de slipstream niet los kan komen heb ik een flinke klus op mijn schouders. Vanwege ons gevecht zijn de auto’s voor mij bij ons weggereden zijn. Ik heb dus geen slipstream en dat wordt een zware taak….
Maar dan opnieuw een safety car. Er wordt een auto totaal afgeschreven en het lijkt erop dat de wedstrijd onder de safetycar gefinisht wordt. De wedstrijdleider denkt daar anders over! De laatste ronde worden we losgelaten om de laatste ronde te kunnen strijden. Nu zijn de rollen dus omgedraaid, ik sta onder erge druk van de rijder achter mij en moet blijven aanhaken aan de rijders voor mij. Dat lukt door de ronde heen en ik kan de auto op een mooie 3e plek binnen brengen!! Super! Na het erg moeilijk gehad te hebben is het nu gelukt om p3 te finishen. Elke ronde leer ik steeds meer en ik krijg steeds meer vertrouwen in de auto.
In de uitloop ronde van de race is mijn radiator lek gegaan door steenslag. Gelukkig lopen we hierdoor geen ernstige motorschade op, maar heeft het team nog aardig wat sleutelwerk te doen. Met wat hulp van de buren lukt het de jongens om de auto weer klaar te krijgen voor race 2, let’s go!
Race 2:
In race 1 is er een reversed startgrid en in de race 2 starten we van onze positie die ik in de kwalificatie heb verdiend. Ondanks dat we weer achter de Mazda’s staan en dus ver naar achter, kan ik nu de startlichten goed zien. De lampen gaan aan, en uit! Ik kom perfect weg maar net niet goed genoeg om gelijk de 2e plaats te pakken. Ik sluit aan op de 3e positie en ik weet het doel van de race. Proberen mee te rijden met de kopgroep. Lukt dat niet is het jammer, lukt dat wel is dat super!
3 rondes gaan voorbij en het gaatje naar de kopgroep is bijna 3 seconde. Maar ik voel me steeds beter en beter worden. Ik leer van de rijders voor me en rijd rustig het gat dicht naar p1 en p2! De auto wordt beter en beter en ik word sneller en sneller. Na een aantal rondes is het gat helemaal dicht en rijden we met p1,2,3 en 4 bumper aan bumper.
Vooraf hebben we besproken dat als dit het scenario zich zou voordoen we lekker de kat uit de boom gaan kijken. En dit doe ik, ik wacht tot we nog 5 minuten te gaan hebben en sla toe. Een perfect slipstream en een perfect uitgevoerde actie. Ik pak de leiding in de wedstrijd! Wie had dat gedacht, in training 1 nog 3.5 seconde langzamer dan de kop en in race 2 de leiding van de wedstrijd overnemen! De leiding in de wedstrijd met 2 rondes te gaan….. rustig blijven en geen fouten maken.
Bocht 1, slechte bocht maar niet dramatisch. We gaan het lange rechte stuk op en ik houd mijn auto op een goeie positie zodat nummer 2 de buitenkant voor de volgende bocht moet kiezen p2 rijdt links van mij en p3 en 4 besluiten dat het goed is mij op te duwen en geven mij een flinke boost! P1 in handen en p2 valt terug naar p4. Mega spannend want we gaan met 4 auto’s tegelijk de bocht in en het is nek aan nek. In “speaker corner” maak ik een fout en de rijder achter mij zet hem ernaast voor “Pouhon” de snelle dubbele linker in het midden van het circuit. Ik moet geen fouten maken maar de fout was te groot om hem achter mij te houden. Maar dan verremt hij zich en schiet door! Ik snijd snel terug via de binnenkant en pak de leiding weer terug!!
We gaan door “Pif-Paf” en iemand probeert buitenom in te halen. Ik vang hem op en druk hem weg en hij sluit weer achteraan. Nog maar een paar bochten en we beginnen de laatste ronde. Achter mij sluit het treintje weer aan en zitten op mijn bumper. We rijden naar Blanchimont en de rijder achter mij verremt zich. Ik verdedig en dus kiest hij ervoor aan via de buitenkant eromheen te komen. Hij probeert met een wanhopige actie toch de bocht te halen en als hij toch instuurt …. daar zit ik dus….. BAM contact!
Ik rijd de bocht door en heb bijna 50m voorsprong op de auto’s achter mij! Alles lijkt nog goed. Als ik aanrem voor bocht 1, schiet rechtdoor. Gelukkig schiet ik nog net niet de grindbak in en ik merk het al snel… mijn band is lek linksvoor! *#%*#%]*+*}%]{*. Balen en dat in de laatste ronde. Oke, het is niet anders en ik heb maar 1 doel, ik breng de auto naar de finish.
Ik ga au rouge door op 3 wielen vol gas! 160 op 3 bandjes. Ik kies ervoor om elke bocht af te snijden die ik maar kan en de bochten naar links zo snel mogelijk te rijden want daar komt er geen druk op mijn linker voorband (die er ondertussen al niet meer was). Uiteraard had ik de aansluiting met de kop verloren, maar er was een behoorlijke voorsprong naar de rest en misschien kan ik nog op een redelijke plaats finishen. Uiteindelijk eindig op P5….. Heel zuur, veel frustratie en woede. Maar we moeten professioneel blijven.
Ik kom bij de wedstrijdleiding na de wedstrijd en kom daar de rijder tegen die mijn wedstrijd verpest heeft. Ik schud hem de hand en ga verder naar het kamertje om met de wedstrijdleider te praten. Woorden lossen meer op als daden in de autosport dus daarom blijf ik erg rustig. Ik leg alles uit en ga terug naar de box om de schade te bekijken…. Linksvoor erg veel krom en kapot geslagen door het lekke band. De teleurstelling zakt in maar ook nog steeds is de frustratie hoog. De rijder vindt niet dat hij iets fout heeft gedaan maar daar kijk ik anders tegen aan.
Het is gedaan we gaan snel naar de caravan om wat te eten en na te bespreken wat er is gebeurd. Ja er was een crash in de bijna laatste ronde, maar ik reed op P1. Wie had dat gedacht in mijn 2e wedstrijd van de Ford Fiesta Spint Cup! Wij als team werken ons kapot om die auto zo goed mogelijk te krijgen en we krijgen loon naar werken! De snelheid is er, en ik ben er klaar voor. Al met al is het een super weekend geworden. We hebben mega veel verbeterd en we hebben super veel geleerd. De volgende wedstrijd wordt dus echt een wedstrijd waar we weer stappen willen gaan zetten!
Let’s go to Zolder, Ford Fiesta Sprint Cup, here we come!
Voor meer foto’s klik je hier!
