We mogen weer! Het is tijd voor Race 6, Het Spa Racing Festival voor de Ford Fiesta Sprint Cup op het mooie circuit van Spa-francorchamps. Tijdens race 2 van dit seizoen heb ik laten zien dat ik de snelheid er hier goed in had zitten en dat ik goed uit de voeten kan op dit circuit. Ik heb dus enorm veel zin om ook dit keer weer vol gas te gaan voor een maximaal resultaat!
Het weekend voorspelt wisselvallig weer en het feit dat we midden in de Ardennen racen helpt daarbij niet. Het circuit van Spa-francorchamps staat bekend om extreme en plotselinge weersveranderingen waar het aan de ene kant van het circuit droog kan zijn en aan de andere kant kan plenzen! Het beloofd een lastig weekend te worden.
In tegenstelling tot andere weekenden zijn de sessies deze keer alleen op zaterdag en zondag. We komen dus op vrijdag in de middag aan en kunnen rustig alles opzetten. Aan het einde van de middag is de technische keuring en zoals verwacht is alles voor elkaar. We lopen de auto nog een keer helemaal na en dan genieten we nog even van een avond gezelligheid in de paddock.
Zaterdag
Vandaag staan er 2 training die ons voorbereiden op de kwalificatie.
Training 1:
De training begint nat, maar de baan lijkt niet nat genoeg voor regenbanden. Niemand weet hoe de baan nou echt is, maar 1 ding is zeker, de slicks gaan onder de auto. Tijdens de eerste ronden merk ik dat er een kloppend geluid in de auto zit maar het is niet zo erg dat ik moet stoppen. Ik rij vanwege de vochtige baan voorzichtig, maar dat doet niet iedereen.
Al snel valt er een rode vlag die ervoor zorgt dat we een tijdelijke pauze hebben in de sessie. We delen de baan met de Mazda MX5 cup en daar zijn een aantal auto’s van de baan gegleden. Als alles opgeruimd is mogen we weer rijden. Dit zorgt er helaas wel voor dat we maar 3 echte ronden hebben kunnen rijden. Gelukkig was het vertrouwen met de auto er al wel, aan het eind van de sessie kon ik de 2e tijd noteren. We hebben dus wel een goede indruk van de auto.
Training 2:
Als we zijn gestart blijkt het een spannende training. We gaan op slicks de baan op terwijl er toch nog natte plekken zijn. Na 1 getimede ronde gereden te hebben komt er weer een rode vlag. Ook nu zijn er op hetzelfde moment op 2 verschillende plekken auto’s gecrasht. Het opruimen neemt veel tijd in beslag en hierdoor komt de sessie tot z’n eind. Alle problemen met de auto zijn gelukkig opgelost, maar deze training heeft eigenlijk niemand iets aan……
Ook nu, net als bij de vorige race is er maar weinig tijd om lekker in je ritme te komen. In totaal slechts 4 rondjes op snelheid gereden tijdens de beide trainingen en dat is jammer. Positief is dat we een goed gevoel met de auto hebben en dat betekent dus dat we met vertrouwen naar zondag kunnen kijken. Nu afwachten wat het weer doet.
Zondag:
Kwalificatie:
Als de dag begint hebben we te maken met een opdrogende baan en dreiging van een regenbui. Niet bepaald een fijne situatie voor een team om een keuze te maken. Het wordt dus een ware gok met de keuze op welke band we zullen starten.
Als we de pit straat uitrijden staan we als enige volledig op regenbanden, omdat we een rode vlag aan het begin hadden verwacht durfde we de gok te wagen. Wetend dat als de rode vlag niet komt, we een probleem hebben.
En die rode vlag kwam er….. niet. In het begin van de sessie heb ik voordeel en al snel zet ik de snelste tijd, maar… De baan droogde sneller op dan verwacht en ik merk na 1 ronde aanzetten dat we een flink probleem hadden. Ik kom de pits in om de banden te wisselen en we kiezen ervoor alleen de voorbanden te wisselen hopend dat dat de beste optie is aangezien dit de eerste keer is dat wel als team in deze situatie zitten. Ik ga de baan op maar het was niet zoals we gehoopt hadden, met moeite zet ik de auto op een 4e plek neer. Gelukkig worden de punten uitgedeeld in de races, dus niet getreurd.
Op naar race 1!
Race 1:
Zoals gebruikelijk begint race 1 met een reversed grid en zoals gebruikelijk racen we op Spa samen met de Mazda MX5 cup. Met een gescheiden start, start race 1 droog. Iedereen staat met op slicks, maar er hangt wel een dreigende lucht. Ondanks dat, beginnen we de wedstrijd en gaan we allemaal op slicks de box uit. Ik heb een goeie start en na sector 1 lig ik al op een 2e plaats.
Doordat ik nog geen echte ronden op slicks gereden had en het vertrouwen er op droog nog niet helemaal was zak ik snel terug naar een 4e plaats. Gelukkig kan ik de aansluiting op positie 1,2 en 3 houden. Bij het ingaan van de 3e ronde begin het in sector 3 plots te regenen. Aangezien iedereen met slicks aankomt is dat een groot probleem, maar niet voor mij in dit geval. De 2 auto’s voor mij schatten de situatie verkeerd in en schuiven de baan af en zo kom ik op p2 te liggen! Maar in mijn achteruitkijkspiegel zie ik een auto 2x over de kop gaan! Wow…. Rode vlag!
Iedereen moet zich opstellen op het recht stuk voor de pitboxen. Tijdens een code rood mag je bepaalde zaken aan de auto doen. Dus ook banden wisselen. We twijfelen even, kijken om ons heen naar anderen… wat gaan we doen. Dan besluiten we onze zeer oude regenbanden onder de auto te doen. Omdat het niet kletsnat is, maar wel te nat voor slicks, lijkt dat de beste oplossing.
De tijd tikt door en de vraag is of we uiteindelijk wel kunnen herstarten. Na een tijd stil gestaan te hebben, wordt de race hervat. Ik begin vanaf p2 en dring erg aan voor p1. Na 2 rondes racen probeer ik p1 in te halen maar dit mislukt. Door deze mislukte poging gaat de auto die op p3 ligt mij voorbij en plaatst een actie om de p1 positie te pakken.
Deze actie zorgt ervoor dat ze beide een slecht exit hebben. Zo veranderd mijn mislukte actie voor p1 een uitstekende actie en haal ik beide auto’s in en pak ik de koppositie. Met de schone lucht voor mij en niks in het vizier zet ik aan. Ik merk dat ik sneller ben dan de auto’s achter mij en ik kom fluitend als eerste over de finishlijn JAAAAAAA! BAM! Wat een geweldig gevoel, mijn 1e overwinning in de Fiesta! Ik geniet intens en ben heel erg trots al sik op het podium sta, dit smaakt naar meer.
Race 2:
Race 2 is weer een natte race, nu geen twijfelgeval nee nu komt het met bakken uit de lucht. Ik start op de 4e plaats en kom goed weg. Ik kan opschuiven naar een 3e plek maar daarbij kan ik net niet aanhaken bij de auto’s voor mij. In race 1 had ik de auto heel goed voor elkaar en had ik ook veel vertrouwen in de auto. Hoe anders is dit in deze race.
Met samengeknepen billen is het een uitdaging maar ik kan mijn plek behouden en fors wegrijden van de nummer 4. Met een voorsprong van 20 seconde achter mij en een achterstand van 9 seconde op de auto voor mij lijkt er niks meer mis te kunnen gaan. Ik rijd op het gemak zonder risico’s te nemen en hoop p3 binnen te slepen. Maar helaas, vlak voor de helft van de race begeeft mijn benzine pomp het en ik val uit. Balen, zo wil je het weekend niet eindigen. Het blijft een mechanische sport en deze dingen kunnen gebeuren helaas, maar het is nou eenmaal zo.
Als ik terugkom in de pitbox, blijkt er nog een enorme domper te verwerken. Bij de herstart van race 1 heeft de wedstrijdleiding veel aandacht besteed aan het starten in de juiste volgorde van de Mazda’s, maar zijn ze vergeten om goed te kijken naar die van de Fiesta’s. Er is protest aangetekend door het team van Bas Koeten Racing en dat protest is gegrond verklaard. Dit betekent dat het 2e deel van de wedstrijd nietig is verklaard. En dat betekent dus dat ik mijn overwinning kwijt ben. Het zal volgens de regels allemaal wel kloppen, maar hier ben ik even goed ziek van! Wat in eerste instantie ondanks de uitval in race 2 een top weekend was, veranderde in een verschrikkelijke domper.
Toch voelde ik me goed met de auto en de omstandigheden. Ik heb een geweldige overwinning behaald en degene die nu als 1e werd geklasseerd kwam pas 27 seconde na mij over de finish. In alle opzichten voel ik mij de winnaar! Daarbij ben ik enorm trots op ons als team, we groeien en groeien!
Als de teleurstelling is gezakt, weet ik zeker dat ik weer zin heb in de volgende wedstrijd!
