Het heeft een tijd geduurd, maar ik mocht eindelijk weer racen. Het is weer tijd voor een sprint cup wedstrijd, Race 5 van de PTC Racing Cup. Dit keer op het TT circuit van Assen. Het zullen weer spannende wedstrijden worden met “close racen”. Zoals gebruikelijk bestaat de dag bij de sprintraces uit 4 sessies. 1 training, 1 kwalificatie en 2 sprintwedstrijden van elk 40 minuten. Omdat ik op zaterdag als coach van een jong karttalentje aanwezig ben ik het junior circuit van Assen, blijven we op het circuit overnachten. Als zaterdag het motor event is afgelopen, maken gebruik van de gelegenheid om een track-walk te doen. Een rondje over de baan om alle bochten weer een keer te bekijken.
Training:
Omdat ik al een tijdje niet gereden heb is het even wennen. De training duurt 20 minuten, dus er is niet veel tijd. In vergelijking met de meeste banen heeft Assen veel uitloopstroken en asfalt naast de baan. Ik kies dus ook om in plaats van het rustig op te bouwen overal meteen de limiet op te zoeken. Ik zoek de uitloopstrook op in bocht 1, bocht 5, noem het maar op. De snelste manier om de baan te leren kennen. Tegen het einde van de training sta ik op de 3e plaats en in de allerlaatste ronde pak ik p1 en ben ik de snelste van het veld. Een prima begin van de dag.
Kwalificatie:
Bij het oprijden van de baan voor de kwalificatie heb ik een mooi gat voor me. Alleen word ik op de hielen gezeten door een andere rijder die van mijn slipstream wil profiteren. Hierdoor heb ik teveel aandacht voor andere dingen dan het rijden van de ideale lijnen en verlies ik veel tijd. Als ik me laat afzakken komt het niet goed want daar rijden teveel auto’s. Ik kies er dus voor om door te rijden en het lukt uiteindelijk om mij toch te focussen op mijn eigen ding.
Aan het einde van de kwalificatie heb ik p2 te pakken en de rijder achter mij op 0.08 seconde op p3. Dat was dus erg close. Na de kwalificatie worden alle auto’s gewogen en gecontroleerd of ze voldoen aan het reglement. Bij de controle moeten de auto’s over de weegschaal en de rijder achter mij blijkt bij die weging 13 kg te licht en word als straf naar de laatste plaats teruggezet. Uiteindelijk ben ik best tevreden met de 2e plaats. Kansen genoeg voor in de wedstrijd.
Race 1:
Na een slechte start, met veel wielspin, lukt het mij om mijn 2e plaats te behouden. Achter in het veld rijden een aantal auto’s op een stilstaande deelnemer die zijn motor liet afslaan bij de start. Dit zorgt voor een hoop rottigheid en de wedstrijdleiding kiest voor een code 60. Dit betekend dat iedereen maximaal 60 km per uur mag rijden zodat de marshalls veilig aan de slag kunnen om de ravage op te ruimen. Gelukkig is er niemand gewond geraakt.
Helaas duurt het opruimen heel erg lang en rijden we 25 minuten in deze code 60. Het duurt zo lang dat het moeilijk is om geconcentreerd te blijven. Bij de herstart lig ik bijna te slapen en verlies ik direct een plaats, shit! Een paar rondes later ontketend zich een groot gevecht van p3 tot p5 en we vechten tot het laatste stukje asfalt ophoud. Over het gras, naast de baan. We doen er alles aan om het plekje te behouden. Ik verlies nog een plek en zak naar p4. Richting het eind van de race rijdt p3 bij me weg en kan ik wegrijden van p5. Het resultaat is uiteindelijk een mooie 4e plaats overall. Bij de Rookies ben ik als 1ste geklasseerd. Op naar race 2.
Race 2:
Race 2 start met een omgekeerde startopstelling voor de top 10 van race 1. In dat geval start ik dus als 7e. Dit zorgt altijd voor de nodige spannende situaties met langzamere deelnemers voor je.
Na een goede start slipt mijn koppeling bij het overschakelen naar de 2e versnelling heel erg. Ik verlies al direct plaatsen. Ik rij rond de 10e plaats en het is druk met veel auto’s om mij heen. De eerste ronde wordt overleven en het is erg krap in diverse bochten. Als we aan het einde van de 1ste ronde kan ik een goede slipstream pakken en sluit ik aan voor de één na laatste bocht (Ramshoek). Ik zit op 5cm van de auto voor me en nog voor de bocht laat degene voor mij zijn gas los en remt lichtjes. (normaal neem je deze bocht zowel op het nat als droog vol gas).
Ik verwacht die actie dus niet en probeer nog te ontwijken. Dit lukt helaas niet genoeg en ik schuur met mijn voorbumper langs de achterkant van mijn voorganger en die spint in het rond en beland in het gras. Gelukkig is er, behalve schrik, geen schade. Hierna merk ik dat ik mij niet meer goed kan focussen. Ik baal als een stekker omdat je een ander niet uit de wedstrijd wil rijden. De ronden die volgen zijn lastig en ik verlies de ene na de andere plaats. Als ik me langzaam weer herpak, zie ik bij het passeren van start/finish de zwarte vlag met mijn autonummer. Ik wordt uit de race gehaald. De wedstrijdleider vind het voorval reden genoeg om mij een zwarte vlag(diskwalificatie) te geven voor de gevaarlijke actie.
Ik moet mij melden bij de wedstrijdleiding en er volgt een gesprek. De wedstrijdleider vraagt om mijn kant van het verhaal en wil weten of het met opzet was of per ongeluk ging. Uiteraard is dit per ongeluk want niemand wil een ander van de baan af duwen. De wedstrijdleider legt uit dat er in dit soort situaties verschillende soorten straffen mogelijk zijn. Een tijdstraf, een drive-through of dus een zwarte vlag. De beslissing is genomen op advies van de OC. Een heftige straf voor mij, zeker omdat er geen opzet in het spel was. Voor mijn gevoel dus zeker niet terecht maar helaas gaat het soms zo in de autosport. De dag sluit dus met een enorme domper.
Toch zijn er ook positieve dingen mee te nemen. Met een p1 bij de Rookies pak ik weer een mooie beker mee. We weten dat de snelheid er is….. op naar de volgende wedstrijd! 23 augustus a.s. op het circuit van Zandvoort ga ik weer vol in de aanval!
